Αχ αΝ-Νουλα!

Αχ, Άννα να αχ...

και πάλι...αχ

Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες φιλενάδα! Χρόνια πολλά btw!

Πάρτε το σημερινό παζλ και στείλτε μέιλ αν βρείτε τον κώδικα... να κερδίσετε ένα σίφουνα με στρατιωτικά αστεράκια (α λα της! τεράστια προσφορά του καλυτερότερου και πιο έγκυρου σαίτ στα ελληνικά χρονικά...αχαχαχαχαχα και μάτα -χα).

Μαλάκες ω μαλάκες που αποκτήσατε ντι S ελ την τελευταία τριετία και πιάσατε τον ποουπ απ’ τα αρχίδια. Γαμώ την τρέλλα Μας!

Εγώ προσπάθησα πολύ...

Αλλά όπως είπαμε στου κουφού του πόρτα όσο θέλεις βρόντα.

Επειδή αρκετά τραγουδάκια μας είπατε, σταματήστε τα όργανα...

για να αρχίσουν οι χοροί!

Λοιπόν, στη σημερινή μου ανάρτηση θα αναλύσω το ζήτημα της πυρομανίας. Και επειδή πάντα βαριόμουν τους μεγάλους προλόγους... χάσιμο χρόνου ας μπούμε στην ουσία.

Είναι πραγματικά αργά για την αγάπη?Too late???

Μπα... ποτέ δεν είναι αργά για μια αγκαλιά βαθιά! NeveR late!!!

Πάλι τα κάψαμε και πάλι δε μας πιάσανε είναι ο προσωπικός μου ορισμός της πυρομανίας! Hell yeaaahh!!!

Μη σε πιάνει υστερική υσTερία αγάπη μου! Μόνη είμαι και απόψε!!!

***

Τρεις είναι οι κατηγορίες των ανθρώπων, μου χες πει, ο καλός, ο κακός και ο άσχημος.

Είχα διαφωνήσει. Εκστατικός τσακωμός αν θυμάσαι.

Πίστευα ότι σε είχα πείσει ότι ήταν δύο ο καλός και ο κακός. Σου είχα τονίσει πως ακόμα και ο άσχημος εντάσσεται εκ των πραγμάτων σε μία από τις δύο γενικότερες έννοιες. Γκαρίξαμε βραχνιάσαμε... ποτέ δε συμφωνήσαμε. Damn me!!!