Μαύρη Επέτειος

 Σ.Τ.

Παραστάσεις διαμαρτυρίας, κεριά - φωτιές, χειροβομβίδες - επιφυλακή, επεισόδια - προσαγωγές ενόψει της μαύρης επετείου της δολοφονίας ενός εφήβου.


Ενός εφήβου που άθελα του, μετά από μια άτυχη τσάρκα στην περιοχή των Εξαρχείων, το επονομαζόμενο γκέτο και άνδρο της αναρχίας (χα χα), τις άρπαξε κανονικά από το ράμπο Επαμεινώνδα.
Ενός εφήβου, του οποίου ο τραγικός θάνατος πυροδότησε την εξέγερση του λαού. 
Το όνομα του λάβαρο της νεολαίας, μαθητών, φοιτητών.
Μπαϊράκι των αντιεξουσιαστών.
 Ύμνος των χούλιγκανς. 
Ξέσπασμα των καταπιεσμένων ή μη αλλοδαπών.
Κόκκινο πανί για την ΕΛ.ΑΣ.
Ευκαιρία για προβοκάτορες, τραμπούκους, κρατικούς ή μη τρομοκράτες.
Δικαιολογία πολιτικών και πολιτικάντηδων.
Κέρδος για κάθε εκμεταλλευτή συνειδήσεων.
Ξεκουκούλωμα της απόλυτης ανικανότητας ενός ελεεινού κρατικού μηχανισμού.
Σύνθημα στις πορείες, κουκούλα, πέτρα, βαριοπούλα.
Λαϊκό προσκύνημα.


Και ως γνωστόν...μες στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται...
Και μιλάμε για τον big bad wolf...και ο νοών νοεί το.


Ποιος ξέχασε τα περσινά δεκεμβριανά, φαντάζομαι κανείς...
Ποιος είδε όμως την αλήθεια και όχι την ταινία που παίζονταν απ' τα κανάλια???


Λίγοι, τυχεροί στην ατυχία μας που ζούμε ή κυκλοφορούμε ή δουλεύουμε στο "γκέτο".
Το "γκέτο" που αγαπάμε να μισούμε και το πονάμε...
Τη γειτονιά μας, τους δρόμους, τα σπίτια, τα γραφεία, τα μαγαζιά...ακόμη και τους ριμαδιασμένους κάδους.


Τα συναισθήματα μου ανάμεικτα...
Χαρά για τη δυναμική νεολαία, συμπόνια για όλους όσους "πόνεσαν" πέρσι, τσαντίλα, ελπίδα.


Κυρίως συμπονώ την τραγική μάνα που ούτε καν μπορώ να διανοηθώ πώς νοιώθει, πώς αισθάνεται και πώς αντέχει ακόμα...


Δε ζήτησε ποτέ να ανακηρυχθεί ο γιος της ήρωας, σε μια εποχή που οι ήρωες πέθαναν!
Ούτε να γίνει η κηδεία του λαϊκό προσκύνημα.


Πόσο μάλιστα να κρίνεται η ζωή του παιδιού της αναίσχυντα από ελεεινούς δικομανείς δικηγόρους, γελοίες τηλεοπτικές φιγούρες, που ντροπιάζουν ολόκληρο το δικηγορικό σώμα, στο οποίο ακόμη ανήκουν με πλάγια μέσα και κυρίως γιατί ως γνωστόν ακόμη και η πειθαρχική διαδικασία κατά δικηγόρων αργεί...


Καταλήγοντας...
Έχω μεγάλη απορία πόσοι διεθνείς αντιεξουσιαστές θα μας επισκεφτούν. Ala live your myth in Greece.
Πόσοι κάδοι θα καούν?
Πόσες τράπεζες θα σπάσουν?
Πόσες βιτρίνες θα κατέβουν?
Πόσοι έφηβοι θα τις αρπάξουν?
Ποιοι θα φάνε και ποιοι θα ρίξουν ξύλο...
Πόσο θα κρατήσει πάλι?Αν είναι δηλαδή να κλείσουμε από τώρα για Χριστούγεννα και να πάμε να φτιάξουμε κανένα κουραμπιέ, να δούμε και μεις μια φορά το σήριαλ απ' τις ειδήσεις!


Συλλυπητήρια στη χαροκαμένη μάνα και κουράγιο.